Serieel Beeld


Periode 3
Het thema is binnenstebuiten en andersom.  Beetje cliché vind ik persoonlijk, maar het hoeft ook niet zo letterlijk genomen te worden. We moeten drie filmpjes deze periode maken, die elkaar qua concept en het gebruik van techniek elkaar opvolgen. De tweede wordt een uitwerking van de eerste enzovoort. Verbeelding staat weer centraal, waarbij het doel is om het filmpje met je doelgroep gaat communiceren. Het gaat er niet om dat je een doelgroep kiest, maar dat je in ieder geval hier bewust van wordt. 


dubbelklik op het filmpje of hier om direct naar Youtube te gaan.

Vooruit of achteruit? 
Het speelt zich volledig chronologisch af. De handeling is echter andersom.
Van het eten, het pellen, het plukken en zelfs het groeien van de mandarijn is andersom. De gedachte erachter is dat je niet moet blijven hangen in een verloren actie. Je raakt zo alleen nog maar verder van je doel.  Of is het juist nodig om de bodem van de put te bereiken, zodat je alleen nog maar omhoog kan?




Periode 2
De docent deelde een stapel oude ansichtkaarten uit met sommige een persoonlijk verhaal aan de geadresseerde achterop. Ik koos een kaart met een bootje voorop. De kaart was de aanleiding om inspiratie op te doen door er je gedachten en beleving bij te schrijven en/of tekenen.

En zo voort moesten we daaruit een filmset maken die we dan vervolgens moesten gebruiken om eerst foto's van te maken en daarna een filmpje. Het algehele thema deze periode is verbeelding dus een te duidelijke en letterlijke uitwerking zou niet goed zijn.

Na veel gepeins en het laten varen van ideeën uiteindelijk op dit resultaat uitgekomen.
Je ziet hieronder meteen het filmpje. Je kunt kiezen om eerst het proces te volgen.


dubbelklik op het filmpje of hier om direct naar Youtube te gaan.

Het filmpje moet een keuze verbeelden. Je moet eerst in het diepe vallen om naar het geluk te vinden.
Je komt vervolgens aan bij het punt dat je denkt wat het geluk is, maar dat is alleen nog maar de aanloop naar wat daarna komt. De boot staat dus voor je leven, de gekleurde bergen op de achtergrond staan voor het geluk. Hetgeen waardoor jij verder blijft varen. De hand die jouw de afgrond in trekt staat voor de drempel die je over moet om verder te komen.
Het geluid in het filmpje is belangrijk. Ik heb geprobeerd je in het filmpje te trekken. Door de engelenzang wordt het duidelijk dat het om iets euforisch gaat. Het geluid in het donkere gat is een bewerking van de zang. Dus het duistere hoort echt bij de weg naar geluk. 











 
Ik heb de filmset uitgebouwd en veel foto's gemaakt om het beeld at in mijn hoofd zit te verwezenlijken.



Ik had het idee bij de filmset om de kijker de boot te laten besturen.
Er zelf in te zitten, en zelf de touwtjes in handen te laten hebben. Je ziet dus wel de door mij gecreëerde omgeving, maar jijzelf bepaald waar je naar toe gaat.

Uiteindelijk kwam dit op niets uit. Het stopte daar. Een stop in het werkproces voor twee weken. Veel gepeins. Uiteindelijk het idee om het hele boot idee op zich los te laten en alleen nog maar de boot als suggestie gebruiken voor een rit, een flow.



 De tekst
Het personage kreeg in mijn beleving een zeer armoedige rol. Ze leek namelijk op de krantenvrouw in mijn verleden. Geen leven. Ze probeert haar kennissen ervan te overtuigen dat ze op vakantie is, maar in werkelijkheid zit ze zich thuis op te sluiten om na een tijdje een eind aan haar leven te maken. De gekleurde bergen staan voor de hemel, dat haar troost is.
"Het zit er helaas al weer gauw op voor mij".
Jah...
De kaart
Gekozen omdat er een boot opstaat.
Een boot biedt toch veel mogelijkheden.
Waar gaat ie naar toe? Waar zitten de landvasten aan? Heeft het te maken met de persoon die de kaart schrijft? Wil die haar leven ontvluchten en pakt naar niemandsland?
De gekleurde bergen waar ze het over de achterkant over heeft, zijn die uit beeld op de foto? Of bedoelt ze er iets anders mee?




Periode 1
Ga een wandeling maken, gefocust op impulsen en maak daar foto's van.
Ga op een later tijdstip de zelfde wandeling op dezelfde manier terug lopen en maak daar weer een documentatie van. De eerste wandeling was overdag, de tweede 's nachts.
Mijn thema geluiden in het donker is ontstaan omdat je tijdens een gefocuste wandeling je heel erg laat beïnvloeden door geluiden om je heen. Je raakt besef van tijd kwijt, dit wilde ik dus ook in het uiteindelijke filmpje laten werken.


Je kan hier het filmpje bekijken.

dubbelklik op het filmpje of hier om direct naar Youtube te gaan.

Het filmpje bevat beeld en geluid. Het geluid is stereo en is over links en rechts verdeeld.
Zo hoor je links een vage geluiden die het algemene geroezemoes suggereren. De andere geluiden zijn opgenomen aan de hand van de belevenissen tijden de trips. Zo hoor je soms voetstappen, honden, kabbelend water. Dit in combinatie met beelden die als het ware de impulsen -die je krijgt in het donker- uitbeelden.


Hieronder zie je het proces wat eraan vooraf is gegaan.



dubbelklik op het filmpje of hier om direct naar Youtube te gaan.

Het idee van tijdsverlies heb ik proberen met een list te weergeven.
Het filmpje moet eigenlijk bekeken worden door twee aparte kokers.
Rechts zou je het filmpje zien. Links de tijd, deze werd gedeeltelijk vertraagd afgespeeld maar dat merkte je niet.



Door het vooronderzoek ben ik op gegeven moment hier op uitgekomen.
Fluorescerende verf. Je heb hier een spectrum-bril voor nodig zodat de kleuren aparte dieptelagen krijgen (De ene kleur zie je dichterbij dan de andere). Dit om het effect van geluiden in beeld om te zetten. De werken hiervan volgen nog.




Als je de handen door twee kokers bekijkt (en dan met de linker koker het linker plaatje bekijkt en vice versa), vormt het beeld zich samen en zie je 3D. Dit onderzoek valt op zich buiten de opdracht, maar heeft mij wel op het idee gebracht om de kijker van het filmpje twee verschillende dingen te laten zien om zo met het effect van de werkelijkheid te spelen.




Nog een keer de wandeling 's nachts gemaakt. Ik heb alles opgeschreven wat ik hoorde en waar ik aan dacht. Je maakt het jezelf spannend. Ik ben me op gegeven moment kapot geschrokken door een geluid van een man die zijn hond riep. Het leek wel of hij vlak achter me stond. Aan de hand hiervan heb heb ik mijn onderzoek voort gezet.



Je hoort de wind roepen, je weet alleen niet wat ze zegt.



Aan de hand van de uitgeprinte foto's moesten we ze gaan bewerken. Ter inspiratie.






 

De tweede wandeling.
Met de gefocuste manier van wandelen maak je het jezelf spannend. Hierbij vond ik het onrealistische mooi. Je hebt minder besef van tijd, geluiden lijken dichterbij dan dat ze werkelijk zijn, of je weet niet goed waar ze vandaan komen. Dit heb ik dus gekozen als mijn thema.




 
De eerste wandeling.
De wandeling was een rechte weg met veel verschillende aspecten.
De flats links, het park rechts, de kinderboerderij vooruit, de hoge bomen boven je en het water dat parallel aan de weg liep. Wat overdag erg op mij inwerkte was het wisselende licht dat als het ware als een soort klier zat te spelen.